Od rejencji do województwa

Jasz
Rejencja to jednostka administracji państwowej w XIX-wiecznych Prusach. Opolska, utworzona w 1816 r., była jedną z trzech rejencji, na jakie została podzielona prowincja śląska. Obejmowała 26 powiatów. Pierwszą siedzibą władz rejencji opolskiej był Zamek Piastowski na Ostrówku. Obecnie w tym miejscu wznosi się gmach, o którym opowiadamy w dzisiejszym odcinku.

Z zamku, którego utrzymanie, ze względu na kiepski stan budowli, pochłaniało coraz większe koszty, siedzibę rejencji przeniesiono do wzniesionego w latach 1830-1836 budynku przy placu Rządowym (dziś plac Wolności). Ten zaprojektowany przez Karola Schinkela gmach nie dotrwał do naszych czasów. Jedyną istniejącą po nim pozostałością jest ściana piwnic - dziś mur oporowy zwieńczony balustradą, ciągnący się obok fontanny autorstwa współczesnego opolskiego architekta Floriana Jesionowskiego.
Zanim jednak gmach (który - przypomnijmy - w latach plebiscytu użyczył gościny Międzynarodowej Komisji Sojuszniczej z generałem Henrim la Rondem na czele) zniknął z tego miejsca, ostatni rezydujący w nim prezydent rejencji, dr Proske, wydał decyzję o definitywnym wyburzeniu resztek Zamku Piastowskiego na Ostrówku. Decyzja zapadła w 1928 r. Głośno sprzeciwiał się jej pisarz Jan Wiktor. W serii artykułów publikowanych na łamach krakowskiego "Ilustrowanego Kuryera Codziennego" protestował przeciwko unicestwianiu dowodów polskości Śląska Opolskiego. Herr Proske nie przejął się protestami krakowskiego literata. Teren po wyburzonym zamku (oszczędzono jedynie zachowaną do dziś basztę) przeznaczono pod budowę nowej siedziby rejencji opolskiej.
Autorem projektu architektonicznego był pochodzący z Piły Friedrich Lehmann. Opolanie, którzy przyglądali się rozpoczętej w 1931 r. i trwającej dwa lata budowie, nie kryli sarkazmu. - Tak pasuje ten gmach do Opola jak wielbłąd do bieguna północnego - komentowała ulica, a za nią powtarzały te słowa lokalne gazety. Budynek stanął i przetrwał wojnę. Współcześnie dobudowano do niego stołówkę i modernistyczną windę zewnętrzną. Tę ostatnią w 1997 r., według projektu Marii Słota-Pudy i Marka Termiłowskiego, architektów z Opola. Swoją sylwetkę zmieniła również wspomniana baszta. W 1957 r. architekt Karol Róża i konstruktor Stanisław Zawada przebudowali jej zwieńczenie, zastępując cynkowy stożek murowaną iglicą z wykutym w żelazie orłem piastowskim.
Budynak na Ostrówku nie zmienił swej pierwotnej funkcji. Nadal jest siedzibą władz. Dziś - wojewody opolskiego i marszałka województwa.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na nto.pl Nowa Trybuna Opolska