Jest nowa publikacja o cmentarzu żydowskim w Opolu

Z publicznością o żydowskiej nekropolii w Opolu Nowej Wsi Królewskiej i o jej dziejach rozmawiali autorzy publikacji, Halina Łabęcka i ks. prof. Stanisław Rabiej.

- Staramy się spłacić pewien dług wobec społeczności żydowskiej Opola – mówił, witając przybyłych ks. prof. Rabiej. - Ten cmentarz został oficjalnie otwarty w 1822, a definitywnie zamknięty w 1969. W okresie powojennym był zupełnie zapomniany. Towarzyszyła temu jakaś ideologia. O tym nie mówiono. Chcemy do tej ważnej karty w historii Opola wrócić. Pragniemy pokazać zwłaszcza wkład dużych rodów żydowskich, których pamięć kryje się na tym cmentarzu.

W czasie spotkania autorzy mówili między innymi o początkach cmentarza (jako pierwszy został pochowany, jeszcze przed oficjalnym otwarciem, w 1821 roku nauczyciel Gimpel Pozner) i żydowskich zwyczajach związanych z pochówkiem. Jeden z nich polega na tym, że osobno grzebie się kobiety, osobno mężczyzn i osobno dzieci.

Bogato ilustrowana zdjęciami książka przybliża dzieje Żydów w przedwojennym Opolu oraz historię cmentarza oraz pokazuje wybrane obiekty nagrobne i zawiera indeks zachowanych grobów. Autorzy świadomie skupili się na XIX-wiecznej części cmentarza. Inna w charakterze część XX-wieczna czeka na opracowanie.

Wydawcą tomu jest Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego.

- Kiedy okowy cenzury zostały zdjęte, wiedza o gminie żydowskiej i o osobach, które na tym cmentarzu zostały pochowane, stała się większa – mówił w czasie spotkania Maciej Borkowski, historyk i znawca dziejów opolskich Żydów. - Te macewy, które oglądamy w książce, nie są tylko martwymi kamieniami pokrytymi pismem hebrajskim. Potrafimy mniej lub bardziej szczegółowo odtworzyć życiorysy ludzi, którzy zostali na tym cmentarzu pochowani. Bardzo dobrze, że taka książka się ukazała, bo ona przypomina dzieje społeczności, która Opole zamieszkiwała do lat 40. XX wieku. Może stanie się też zachętą, by cmentarz dziś zdewastowany doprowadzić do stanu lepszego niż obecnie.