Igrzyska w Rio to spełnienie jej sportowych marzeń

Marcin Sagan
Marcin Sagan
W Rio de Janeiro Anna Kucharska w wolnym czasie będzie ściskać kciuki za sztangistę Budowlanych Opole Bartłomieja Bonka. Jego występ olimpijski zobaczy na żywo.
W Rio de Janeiro Anna Kucharska w wolnym czasie będzie ściskać kciuki za sztangistę Budowlanych Opole Bartłomieja Bonka. Jego występ olimpijski zobaczy na żywo. Fot. archiwum prywatne
Za dwa tygodnie rozpocznie się w brazylijskim Rio de Janeiro największa i najważniejsza impreza sportowa. Będziemy na niej mieli ośmiu zawodników klubów z Opolszczyzny. To jednak nie wszystko. W Brazylii będzie też z reprezentacją Laosu Anna Kucharska z Opola.

Skąd nagle opolanka z reprezentacją 6,5-milionowego azjatyckiego kraju, który jeszcze nie zdobył w historii żadnego medalu olimpijskiego? I dlaczego właśnie Laos? Już wyjaśniamy. Otóż pani Anna, choć z wykształcenia jest magistrem wychowania fizycznego, nie będzie startować pod laotańską flagą. Ma pomóc, żeby reprezentanci tego kraju czuli się podczas igrzysk jak najlepiej. Pani Anna jest jedną z kilku tysięcy wolontariuszy z całego świata, bez których tak wielka impreza nie mogłaby się odbyć.

Międzynarodowy Komitet Olimpijski to bogata instytucja, ale armia wolontariuszy pracuje za darmo. Za swoją pracę wynagrodzenia nie dostanie.

- Praktycznie za wszystko płacę sama - mówi opolanka. - Dokładnej sumy nie podam, ale kilka tysięcy złotych mnie te igrzyska będą kosztować. Największy koszt to oczywiście przeloty i zakwaterowanie. Czemu więc to robię? Bo sport to moja wielka pasja, to, co kocham, a igrzyska to najważniejsza i największa impreza sportowa. Jestem przekonana, że będę miała z nich wspaniałe wspomnienia, których nie można przeliczyć na pieniądze.

Co trzeba było zrobić, żeby zostać wolontariuszem na igrzyskach? Półtora roku temu rozpoczęło się składanie aplikacji. W niej najważniejsze było umotywowanie - dlaczego chce się nim zostać. W tym właśnie punkcie pani Anna, w skrócie ujmując, napisała, że to największa impreza i ona marzyła, żeby na niej być. Czyli nic trudnego. Schody zaczynają się później, kiedy trzeba podać umiejętności językowe i swoje doświadczenie z pracy wolontariusza. W tym pierwszym punkcie opolanka wymieniła języki, które zna: angielski, francuski i włoski. Mogła się też pochwalić pracą związaną z wolontariatem sportowym.

- Największą imprezą do tej pory, w której uczestniczyłam, były piłkarskie mistrzostwa Europy w naszym kraju cztery lata temu - mówi wolontariuszka. - To był bardzo poważny sprawdzian, bo to też była ogromna impreza, największa w historii w naszym kraju. Byłam też na mistrzostwach Europy juniorów w koszykówce, walce bokserskiej o mistrzostwo świata wagi ciężkiej Kliczko - Adamek. Oprócz tego pomagam przy wielu imprezach odbywających się w Opolu, jak choćby od kilku lat gala żużla na lodzie, Maraton Opolski, zawody żużlowe czy enduro.

Tak naprawdę najmniej zadowoleni z jej wyjazdu są pewnie działacze kilku opolskich klubów sportowych. Pani Ania to bowiem osoba mocno związana ze sportem. W piłkarskiej Odrze pomaga w marketingu oraz prowadzeniu i koordynacji akademii dla trenujących dzieci. Kilkanaście dni temu wróciła z Portugalii, gdzie młodzi piłkarze z Opola brali udział w międzynarodowym turnieju. Zawsze można ją spotkać na meczach żużlowych Kolejarza, gdzie pomaga w organizacji meczów i prowadzi biuro prasowe. Pomaga również klubowi sztangistów, a więc Budowlanym Opole, w organizacji imprez.

- Jakoś chyba sobie poradzimy bez Ani ten miesiąc - zaznacza wiceprezes Odry Marcin Porzycki. - Klub się chyba bez niej nie zawali, choć kto wie - dodaje ze śmiechem.

Kucharska pomaga też klubom w wielu sprawach „papierkowych”, tzn. w pisaniu wniosków o dotacje czy w późniejszym rozliczaniu tych dotacji. Trudno o lepszą specjalistkę. Doskonale wie, co w takich wnioskach należy napisać, bo sama je przez kilka lat czytała, sprawdzała i weryfikowała, pracując w departamencie sportu urzędu marszałkowskiego. Wcześniej była nauczycielką wychowania fizycznego w opolskim II Liceum Ogólnokształcącym.

- Praca w urzędzie marszałkowskim to był taki miły przerywnik, bo z niej z powrotem wróciłam do „mojego” II LO, którego jestem zresztą absolwentką i znów uczę wuefu w klasach dwujęzycznych - tłumaczy. - Praca z młodzieżą daje chyba więcej satysfakcji, a przy okazji mogę bardziej pomagać klubom.

Anna studiowała wychowanie fizyczne na Politechnice Opolskiej (potem jeszcze zarządzanie w sporcie w Polskiej Akademii Sportu) i w tym czasie coraz mocniej wiązała się ze sportem. Przez kilka lat była kierownikiem drużyny koszykarzy AZS-u Politechniki Opole występującej w 2 lidze.

- Koszykówka to mój ukochany sport, choć oczywiście inne też bardzo lubię na czele z lekkoatletyką - zaznacza. - Mój pomysł na wolontariat zaczął się właśnie od koszykówki. Siedem lat temu w naszym kraju odbywały się mistrzostwa Europy i kiedy pojechałam na mecz do Wrocławia, pierwszy raz pomyślałam, że fajnie byłoby uczestniczyć w wielkich imprezach nie tylko jako kibic, ale jeszcze bliżej centrum wydarzeń.

Sportowcy trenują, by jak najlepiej przygotować się do najważniejszej imprezy, to samo wolontariusze.

- Informację, że zostałam zakwalifikowana, dostałam 1 grudnia ubiegłego roku - opowiada opolanka. - Kolejne miesiące to był cykl szkoleń, które trzeba było koniecznie zaliczyć. Odbywały się one przez internet, a dotyczyły choćby historii igrzysk, bezpieczeństwa, komunikacji, organizacji wydarzeń sportowych, umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stresowych.

Kilkanaście tygodni temu nasza wolontariuszka, która będzie jedyną z naszego województwa w Rio de Janeiro i jedną z 30 z naszego kraju, dowiedziała się, jaką rolę będzie pełnić w czasie igrzysk.

- Dokładnie nazywam się asystentką komitetu olimpijskiego i zostałam skierowana do pomocy reprezentacji Laosu - wyjaśnia. - Mam pełnić rolę tłumacza. Reprezentanci tego kraju i oficjele najlepiej w języku obcym porozumiewają się po francusku, ale też i po angielsku sobie podobno radzą. Ogólnie mam dbać, żeby zawodnicy z tego kraju i działacze dobrze czuli się w Rio de Janeiro. Oczywiście wiedząc, że będą współpracować z osobami z tego kraju, szukałam informacji w sieci o Laosie, bo chyba jak każdy przeciętny Polak niewiele o nim wiedziałam.

Opolanka pozna igrzyska „od kuchni”, będzie pracować w wiosce olimpijskiej. Będzie więc pewnie miała okazję spotkania największych gwiazd sportu.

- Wierzę, że zobaczę czy to sławnych amerykańskich koszykarzy, czy wielkie gwiazdy lekkiej atletyki na czele z jamajskim królem sprintu Usainem Boltem.

Jeśli najszybszego człowieka świata nie spotka w wiosce olimpijskiej, to pewnie zobaczy go na głównej arenie igrzysk - stadionie olimpijskim. W Rio de Janeiro nasza wolontariuszka będzie miała też wolne chwile, a gdzie je najlepiej spędzić, jak nie na arenach sportowych zmagań.

- Kupiłam bilety na trzy imprezy - wyjaśnia. - Na 18 sierpnia mam wejściówkę na zawody lekkoatletyczne, a tego dnia odbędzie się finał biegu na 200 metrów pewnie z udziałem Bolta. Może tego dnia zobaczę też, jak jakiś nasz kulomiot zdobędzie medal, bo wtedy jest finał pchnięcia kulą. W pierwszej kolejności chciałam się jednak dostać na rywalizację w podnoszeniu ciężarów w wadze do 105 kg, gdzie wystartuje dwóch zawodników Budowlanych Opole: Bartek Bonk i Arkadiusz Michalski. Też udało mi się zdobyć bilet i będę mocno trzymać kciuki. Zwłaszcza za Bartka, z którym się dobrze znam. Będę też na jednym meczu Polaków w piłce ręcznej. Może już na miejscu w Brazylii uda się jeszcze kupić jakieś bilety. Szczególnie zależałoby mi na koszykówce. Będę się o to starała, choć zdaję sobie sprawę, że to nie będzie łatwe. Poza tym będę miała w czasie igrzysk swoje obowiązki.

Za ocean pani Anna poleciała w miniony wtorek. Do kraju wróci dopiero 26 sierpnia.

- Przyznam szczerze, że już się nie mogę doczekać rozpoczęcia igrzysk - mówi. - Przed ich rozpoczęciem pracy jest bardzo dużo, bo przecież część sportowców, trenerów czy działaczy przyjeżdża na nie wcześniej. Dla mnie to niesamowite przeżycie, bo po raz pierwszy będę na igrzyskach, ale też po raz pierwszy na innym kontynencie. Na razie pogoda w Brazylii nie rozpieszcza. Jest dość zimno i pochmurno, ale wszyscy wierzą, że wkrótce zobaczymy to słoneczne oblicze Rio de Janeiro. Po raz pierwszy igrzyska odbędą się w Ameryce Południowej, więc organizatorom szczególnie zależy, żeby pokazać się z jak najlepszej strony i żeby wszystko grało.

Bohaterka naszego tekstu podkreśla, że żeby zostać wolontariuszem na igrzyskach, trzeba mieć też trochę szczęścia.

- Składałam aplikację cztery lata temu na imprezę w Londynie, ale się nie zakwalifikowałam - tłumaczy. - Nie dostałam się też na mistrzostwa świata koszykarzy w 2014 roku w Hiszpanii. Teraz moje marzenie się spełniło. Kiedy tylko dowiedziałam się, że zostałam zakwalifikowana, od razu zaczęłam się uczyć języka portugalskiego, żeby umieć się w Brazylii porozumieć. Miałam okazję sprawdzić też jego znajomość podczas wyjazdu z młodymi piłkarzami do Portugalii. Nie jest najgorzej, dogadam się, ale jeszcze nie powiem, że znam ten język. Wyjazd na igrzyska był jednak bodźcem, żeby się go uczyć. Kiedy tylko wygospodaruję trochę wolnego czasu, chciałabym coś zwiedzić w Rio de Janeiro. Przecież jest słynny posąg Chrystusa czy plaża Copacabana. Nie może być lepszej imprezy sportowej dla wolontariusza niż igrzyska, ale nie będę chciała na tym poprzestać. Będę na pewno składać kolejne aplikacje.

Wokół sportu

Armia ludzi pomagających Igrzyska olimpijskie nie mogłyby się odbyć, gdyby nie pomoc wolontariuszy. W Rio de Janeiro będzie ich 50 000. Około 30 z Polski, a z naszego regionu tylko jedna osoba.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na nto.pl Nowa Trybuna Opolska