Spotkali się, żeby oddać szacunek pomordowanym za polskość i tym, którzy stawiali opór w swoich wioskach i rodzinach.
- Ponieśli ofiarę za, że byli Polakami, więc należy im się cześć i chwała. To są męczennicy – mówi Wiesław Janicki, instruktor ZHR, jeden z inicjatorów wydarzenia. - Robimy to z potrzeby ducha i serca.
Uczestnicy wysłuchali fragmentów utworów literackich i pieśni, m.in. Stanisława Srokowskiego, Lecha Makowieckiego, Andrzeja Kołakowskiego. Mikrofon był otwarty, każdy mógł zabrać głos.
- Wspominanie tamtych zdarzeń, ludzi, miejsc dla mnie jest o tyle ważne, że ja naprawdę myślę, że tam duch polski wciąż trwa. To, że te kości są wciąż nieodnalezione, nieuszanowane to oczywiście jest bolesne, ale to wcale nie przeszkadza nam myśleć, że oni tam są i wciąż czekają na to, by prawda wyszła na jaw, budowała nas i wyzwoliła - mówi Wiesław Janicki.
Jak przekonuje Stanisław Tomczak, mieszkaniec Głubczyc i potomek wypędzonych z Kresów, każdy szuka korzeni, a jeżeli nie ma tej świadomości, to powinien ją rozbudzić. Pamięć – jak twierdzi – jest podstawą tożsamości każdego człowieka.
- Oprócz niepamięci jest też obojętność, która dla ofiar jest bardziej bolesna niż niepamięć. To i mnie boli, drażni i myślę o tym. Często spotykam się z pytaniami, „co państwo zrobiło, prezydent, premier?”. Ja zadaję sobie pytanie, co ja zrobiłem, moja wspólnota, moja rodzina, żeby ocalić pamięć – mówi.
Przypomniał też, że dzień 11 lipca to symbol, a ukraińskie mordy Polaków na Kresach poludniowo-Wschodnich trwały przez cały okres II wojny światowej i po jej zakończeniu.
Za wydarzeniem stali: Inicjatywa Obywatelska, Stowarzyszenie Odra-Niemen Oddział Opolski, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej i Wspólnota Kresowa.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
