Sztandar wyprowadzić

Redakcja
Z Czesławem Dumkiewiczem, członkiem Rady Krajowej Unii Wolności, rozmawia Mirosław Olszewski

- "Całe moje doświadczenie z demokracji pokazuje, że pierwsi, którzy się wycofują z życia politycznego, to są ludzie przyzwoici" - powiedział w wywiadzie dla "Trybuny" Frasyniuk. Skoro pan także chce w oparciu o UW stworzyć teraz nową partię centroprawicową, musi być pan zatem nieprzyzwoity...
- Cytat smaczny, ale nie odnoszę go do siebie. Sądzę, że w tej chwili w Polsce mamy do czynienia z gwałtowną radykalizacją sceny politycznej. Usztywnia się lewica, sięgając po najtwardsze hasła z arsenału swej ideologii, jak kwestia aborcji czy luzowanie zasad dostępu do miękkich narkotyków. Prawica z kolei maszeruje równym krokiem w stronę państwa rozliczeniowego. To, co teraz dzieje się po ogłoszeniu tak zwanej listy Wildsteina, zaczyna pachnieć powszechnym domem wariatów.
I gołym okiem widać, że gdy lewica i prawica rozjeżdżają się na skrajne pozycje, powstaje w środku dziura, którą ktoś powinien zagospodarować. Tym bardziej zresztą, że w widoczny sposób ubywa ugrupowań przynajmniej deklarujących się jako centrowe. Klasyczny przykład to PO, które miało ambicję odegrania roli "środkowego", ale najwyraźniej uległo pokusie licytowania się w radykalizmie z PiS i LPR.
- Tę szansę zamierza wykorzystać Unia?
- Gdyby przedstawiać to kategoriach chytrze wykorzystanej szansy, to byłoby to niesprawiedliwe.
- Dlaczego? Jest polityczna okazja, jest miejsce na zaistnienie, naturalne jest hasło - skorzystajmy...
- To nie miałaby być partia koniunkturalna, powstająca dlatego, że akurat kawałek przestrzeni na scenie politycznej się zwolnił. Choć klimat polityczny akurat teraz jest sprzyjający...
- A co z nazwiskami liderów? Frasyniuk, Steinhoff, Mazowiecki to ludzie godni i zasłużeni, ale, co wykazały wybory, na nich się nie głosuje...
- Wyborcze porażki Unii Wolności wcale nie muszą oznaczać tego, że wymienione osoby nie powinny wrócić na scenę polityczną. Bo mówiąc wprost: czy naprawdę chcemy, by rządzili nami tacy jak Bogdan Borusewicz, który zrobił w telewizji żenujący reality show ze swym kolegą, agentem? Czy chcemy naprawdę, by jakobińskie ciągoty zdominowały życie polityczne w Polsce, a my wszyscy byśmy się pogrążyli w obłąkanym tańcu rozliczeń i rozrachunków?
- Domyślam się, że zyskacie miano partii antylustracyjnej.
- Nasi przeciwnicy zawsze znajdą odpowiedni kij, więc martwić się o to zawczasu nie musimy. Natomiast tak: ta partia miałaby się sprzeciwić iście obłąkanej wersji lustracji, z jaką mamy teraz do czynienia, bowiem ona niszczy tkankę życia publicznego. Skłóca ludzi, odwodzi uwagę od spraw naprawdę ważnych. Mój syn, obserwując te konwulsje, także w wykonaniu opolskich polityków, pyta mnie czasem: czemu wy sobie nie dacie na luz? Przecież te wasze problemy nikogo poza wami samymi nie obchodzą.
- Na jakie poparcie, pana zdaniem, mogłaby liczyć nowa partia?
- Siedem, do dziesięciu procent.
- Nie szkoda rezygnować ze starego logo "UW"?
- Szkoda. Ale prawda jest taka, że pod nim już chyba niczego nie zdołalibyśmy ugrać.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na nto.pl Nowa Trybuna Opolska