Jan z Kluczborka był jednym z pierwszych profesorów, którzy przybyli z Pragi do Krakowa, żeby na prośbę króla Władysława Jagiełły odnowić Akademię Krakowską, utworzoną w 1364 roku przez Kazimierza Wielkiego, ale na przełomie XIV i XV wieku nieco podupadłą.
Badacze podają różne daty urodzin kluczborskiego uczonego: 1355, 1360, a nawet 1370. Autor studium poświęconego Janowi z Kluczborka, Kazimierz Wójcik uważa, że uczony przyszedł na świat ok. 1370 roku .
Był synem kupca Hildebranda i młodszym bratem Macieja z Legnicy, który również był profesorem teologii na Akademii Krakowskiej i Uniwersytecie Praskiego.
Jan ukończył szkołę parafialną w Kluczborku i około roku 1386 udał się do Pragi na studia.
Co ciekawe, Kazimierz Wójcik podczas przeglądania archiwów odkrył, że pod koniec XIV wieku w Pradze studiowało dwóch Janów z Kluczborka.
Pierwszy z nich ukończył studia w roku 1380.
Natomiast bohater tego artykułu stopień bakałarza uzyskał we wrześniu 1389 roku. Miesiąc później, w październiku, jego starszy brat Maciej został dziekanem wydziału sztuk wyzwolonych (artium).
Stopień magistra Jan uzyskał dopiero osiem lat później, w 1397 roku. Nie wiadomo, czy było to spowodowane przerwą w studiach czy innymi przeszkodami.
W 1401 roku Jan z Kluczborka przybył z Pragi do Krakowa wraz z kilkoma innymi uczonymi. Zaprosił ich król Władysław Jagiełło, który chciał odnowić Studium Generalne na Akademii Krakowskiej, czyli dzisiejszym Uniwersytecie Jagiellońskim.
W 1406 roku bracia Piotr i Jan Szafrańcowie oddali część swojej wioski Trątnowice, aby "wybitny mistrz atrium Johannes Hildebrandi de Cruczborg" miał źródło utrzymania.
W szkole Chrystusa
W 1410 roku uczony z Kluczborka napisał, że "przechodzi ze szkoły Arystotelesa do szkoły Chrystusa". W tym samym roku został bakałarzem teologii i rozpoczął objaśnianie Biblii. Był jednym z pierwszych uczonych, którzy odbyli studia teologiczne w Krakowie.
W 1422 roku został kanonikiem kolegiaty św. Floriana w Krakowie, co dawało wysokie uposażenie. Rok później otrzymał insygnia doktorskie.
Był u szczytu kariery akademickiej i wtedy niespodziewanie, z niewiadomych względów odszedł z Akademii Krakowskiej.
Na kilka lat wrócił do rodzinnego Kluczborka, gdzie utworzył fundację na rzecz synów swojej siostry Urszuli Wyngarth.
Ostatnie lata życia spędził w klasztorze augustianów na Piasku we Wrocławiu, gdzie zmarł w 1436 roku.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?