Studenci z UO odkryli kilkanaście pochówków na Sycylii

Prace odbywały się w otoczeniu kościoła św Michała i Marii Campogrosso. - To jeden z najstarszych kościołów pochodzenia Normandzkiego na Sycylii, którego historia ma swoje początki w późnych latach XI wieku, kiedy to Normanowie po zakończeniu podboju wysypy osiedlali się tu, przenosząc część swojej kultury i budując na wyspie kościoły. W ścianach kościoła znajdują się kamienie, na których nadal zachowują się ślady wyryte przez kamieniarzy z tego okresu normandzkiego. Prawdopodobnie znaki, to podpisy dawnych budowniczych kościoła, powstały być może w uznaniu ich pracy - wyjaśnia dr Magdalena Przysiężna-Pizarska z Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego.

Na miejscu studenci uczyli się pewnych zachowań, praw i działań związanych z dokumentowaniem zabytków, ich eksploracją, oraz zabezpieczeniem. Uczestnicy badań oczyszczali ślady zachowanego prezbiterium, posadzki wewnątrz kościoła i na terenie nawy głównej. Odkryto przy okazji oczyszczania liczne fragmenty ceramiki, monety wykonane z brązu, elementy architektury dawnego wyposażenia kościoła.

Część prac prowadzono poza obrębem bryły kościoła, założono wykop zaraz przy murach, poszukując miejsc pochówku ludności z okresu wczesnego średniowiecza, chrześcijańskiej i arabskiej.
Udało się natrafić na kilka z nich. - Osoby dorosłe ulokowano w kamiennych obstawach, z wydrążonym miejscem na głowę i poduszką, która miała ją podpierać. Były też pochówki dziecięce. Wszystkie znajdowały się na osi wschód – zachód, aby zmarły mógł patrzeć na wschodzące słońce - relacjonuje dr Przysiężna-Pizarska.

Badania wykopaliskowe na Sycylii w miejscowości Altavilla Milicia były możliwe dzięki współpracy Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego i Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. Badaniami kierowali od strony naukowej: prof. Sławomir Moździoch PAN, prof. Tadeusz Baranowski PAN, od strony metodycznej: dr Magdalena Przysiężna-Pizarska Instytut Historii. Badania będą kontynuowane już w następnym roku.