Tygrysy w zoo w Opolu. Tak tygrysie trojaczki uczą się życia pod czujnym okiem mamy

- Do tej pory maluchy wychodziły na okólniki, z których obserwowały, co się dzieje na wybiegu zewnętrznym – wyjaśnia Maciej Kempa, kierownik sekcji dużych kotów w opolskim ogrodzie zoologicznym. – Już teraz widzimy, że one różnią się charakterami. Dwa są ciekawskie i szukające przygód, a trzeci bardziej wycofany. On uważnie obserwuje, co się dzieje wokół, a do zabawy włącza się dopiero po zaczepkach braci.

W przypadku zewnętrznego wybiegu ciekawość u całej trójki wzięła jednak górę nad ostrożnością. - Tygrysy lubią pływać, dlatego czekaliśmy z ich wypuszczeniem, aż temperatury na zewnątrz wzrosną. Nie chcieliśmy, aby młode po takiej kąpieli za bardzo się wychłodziły. One na razie jedynie obserwują oczko wodne, ale za kilka dni na pewno to się zmieni – mówi Maciej Kempa. – To jest ten etap, gdy bracia - pod czujnym okiem mamy - uczą się życia. W naturze samica musiałaby nauczyć je polowania oraz unikania niebezpieczeństw. Tygrys syberyjski jest największym drapieżnikiem lądowym, więc jedynym zagrożeniem w naturze jest dla niego człowiek.

Ojciec tygrysich trojaczków, majestatyczny Diego, przyjechał do Opola z Krakowa w 2021 roku. Rok później dołączyła do niego tygrysica Uma, która wcześniej mieszkała w czeskim ogrodzie zoologicznym. Niespełna rok później, po trwającej 3,5-miesiąca ciąży, na świecie pojawiły się młode.

- Para od początku bardzo dobrze się dogadywała, dlatego dziś możemy pochwalić się przychówkiem i to tak licznym. Nie wiem, czy którykolwiek ogród zoologiczny w kraju miał już tak duży miot – mówi pracownik zoo. – W naturze samica zwykle rodzi 3-4 młode w miocie. Nasze tygrysy mają świetne warunki i myślę, że to zaprocentowało. Zagadką natury jest, dlaczego w ogrodach zoologicznych samów rodzi się więcej niż samic.

Kluczowe dla sukcesu hodowlanego są pierwsze dwa tygodnie życia osesków, a więc czas do pierwszych szczepień. Gdy uda się je odchować do tego momentu, opiekunowie mogą z optymizmem patrzeć w przyszłość. Młode tygrysy z opolskiego zoo nie piją już mleka mamy. Rosną jak na drożdżach, żywiąc się głównie surową wołowiną i mięsem królika.

- Na początku karmienia zdarza się, że warczą na siebie, rywalizując w ten sposób, który z braci zje pierwszy. Próbują też zabierać sobie jedzenie. To mija wraz z pierwszym głodem. W przyszłości będą jednak musiały być rozdzielane do karmienia – wyjaśnia kierownik sekcji dużych kotów.

W naturze rola ojca kończy się na pokryciu samicy. Później ich drogi rozchodzą się. Opiekunowie z opolskiego zoo zauważyli jednak, że Diego jest wyraźnie zainteresowany swoim potomstwem. – Szuka z nimi kontaktu. Gdy wraca ze swojego wybiegu i wie, że młode będą wypuszczone na okólnik, nawołuje je i rozmawiają po swojemu – mówi Maciej Kempa. – Ze względów bezpieczeństwa są jednak oddzielone od siebie kratami. Nie wiemy na przykład, czy Uma nie zaatakowałaby Diega, chcąc w ten sposób chronić młode. Nie możemy ryzykować.

By wypatrzyć młode na okólnikach trzeba było mieć szczęście i bardzo dobry wzrok. Na wybiegu zewnętrznym będzie je znacznie łatwiej dostrzec. Młode tygrysy będą przy matce co najmniej przez pierwszy rok. Plan jest taki, że w Opolu zostaną przez kolejny rok. Później koordynator zapewne będzie chciał im znaleźć nowe domy w innych ogrodach. – To wyjątkowo cenne zwierzęta, więc raczej nie będzie z tym problemu – ocenia Maciej Kempa.