Lubię pobiegać nad jeziorem

- Potrafi pan pływać?
- Potrafię, ale nie mam na to czasu. Nawet w weekendy bywam zajęty.
- Ale nad turawskimi jeziorami pan bywa?
- Pewnie, ale nie żeby się kąpać, tylko zobaczyć, co się dzieje. Poza tym próbuję wrócić do biegania. Kiedyś biegałem nawet w maratonach i - muszę przyznać - ważyłem trochę mniej niż teraz. Nie chodzi jednak o wagę, ale o przyjemność. Biegając nad jeziorami, po prostu odpoczywam.
- Jak pan się tak całkiem prywatnie, w dresie, pojawia na plaży albo w którejś z wiosek, to pewnie podchodzą do pana ludzie, żeby coś z wójtem załatwić?
- Pewnie, że tak. Dzwonią też do domu, ale przecież nie powiem im, że teraz to ja odpoczywam. Musiałem się z tym pogodzić.
- Nie dadzą nawet pospać?
- Na szczęście nie jestem śpiochem. Budzę się często w nocy i rozmyślam. Czasem wpadam na jakiś pomysł i go zapisuję, żeby nie zapomnieć. W ten sposób podjąłem kilka ważnych decyzji.
- Jak pan tak dużo myśli o pracy, to pewnie rodzina nie ma z pana większego pożytku? Jak spędzacie wspólny czas?
- Często zabieram żonę i dzieci na imprezy sportowe, na przykład na mecze koszykówki. Ja lubię też mecze piłkarskie, pamiętam jeszcze czasy "Odry" trenera Piechniczka.
- A w telewizji co pan lubi oglądać?
- Też sport. W domu mamy dwa telewizory, z których korzysta osiem osób: mama z tatą, my z żoną i nasze cztery córki. Nie ma co ukrywać - dziewczyny są w przewadze, a my z ojcem w mniejszości. Dlatego czasem oglądamy z nimi seriale. Kiedyś to była "Niewolnica Isaura", a teraz "M jak miłość".
- Łapie pan, kto w takim serialu z kim jest spokrewniony i w kim się kocha?
- Trochę łapię. Chcę czy nie, wciągam się w takie
tasiemce.