Musimy ożywić edukacyjne pustynie

W poniedziałek spotkał się zarząd Niemieckiego Towarzystwa Oświatowego.

Cieszyłem się, że w rozmowie tej wzięli udział liderzy TSKN i VdG, specjalista ds. oświaty w Związku Niemieckich Stowarzyszeń i przedstawicielka IfA. Najwyraźniej przestaliśmy być w środowisku mniejszości złem koniecznym.

Referat o stanie nauczania języka niemieckiego jako języka mniejszości wygłosił Andrzej Popiołek.
Obraz jaki się wyłania z jego wystąpienia nie jest jednoznaczny. Bardzo dobrze wygląda owo nauczanie w szkołach podstawowych, dynamicznie rozwija się obecność języka niemieckiego w przedszkolach. Niestety, swego rodzaju pustynia jest wyżej - w gimnazjach i liceach. W szkołach gimnazjalnych - mimo równoległych lekcji języka niemieckiego jako obcego i jako języka mniejszości - ogromną barierą rozwojową jest przepaść dzieląca uczniów najlepiej znających język od najsłabszych. Być może potrzebny jest jakiś okres propedeutyczny, jakieś zajęcia dodatkowe, które pozwoliłyby te dysproporcje choć trochę wyrównać.

W najbliższy poniedziałek, 11 września, w Złotej Sali Urzędu Wojewódzkiego odbędzie się - z inicjatywy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych - spotkanie na temat realizacji strategii oświatowej mniejszości niemieckiej. Myślę, że trzeba będzie złapać się ostro za bary i odpowiedzieć sobie: co dalej. Dotychczas często słyszeliśmy: chcecie podręczników, opracujcie je sobie. Chcecie nowych programów - przygotujcie je sami. Rola państwa nie może się ograniczać tylko do recenzowania tego, co zrobimy.

Potrzebujemy podręczników do biologii, fizyki, chemii itd. i będziemy szukać fachowców, którzy je opracują. Ale by się to udało, potrzebne są przyznane na ten cel konkretne pieniądze.

Niemieckie Towarzystwo Oświatowe liczy dziś niespełna 50 osób. Chcemy je poszerzyć. Nie tylko o pedagogów od przedszkola po uniwersytet. Także o środowisko rodziców, samorządowców, duszasterzy. Wszystkich, którzy mają wpływ na szkołę i proces edukacji. Będziemy się też częściej niż dotąd w takim poszerzonym gronie spotykać.