Na Opolszczyźnie brakuje mieszkań z otoczeniem dostosowanym do potrzeb seniorów

Jesień życia wymusza podejmowanie pewnych decyzji, np. w sprawie miejsca zamieszkania. Nierzadko okazuje się, że dotychczasowy dom jest już za duży i zbyt kosztowny w utrzymaniu - mówi Ryszard Wilczyński, wojewoda opolski, organizator konferencji na temat mieszkalnictwa senioralnego na Opolszczyźnie, drugiej takiej w kraju.

Wzięli w niej udział samorządowcy, deweloperzy, bankowcy, eksperci z zakresu pomocy społecznej i projektów służących seniorom.

- Jednym z rozwiązań, stosowanych w Europie, jest zamieszkanie w mniejszym mieszkaniu, ale w miastach powiatowych, w których funkcjonuje większość instytucji potrzebnych tej grupie wiekowej, gdzie niedaleko do parku, rynku, kościoła, apteki - kontynuuje wojewoda. - Chodzi o to, żeby jesień życia była czasem aktywnym, satysfakcjonującym i twórczym.

Maciej Baranowski z katowickiej firmy budowlanej Dombud, świadczącej także usługi deweloperskie, mówi, że mieszkalnictwo senioralne jest kosztowniejsze, choćby z powodu konieczności zamontowania w takich budynkach wind i innych udogodnień dla osób mniej sprawnych, zaprojektowania szerszych pomieszczeń i korytarzy oraz zaplanowania miejsc wspólnych, np. kaplicy, apteki czy pokojów dla zapewnienia opieki medycznej.

- Szukamy źródeł finansowania takich przedsięwzięć, stąd nasza obecność na konferencji - mówi Maciej Baranowski.

W kraju zrealizowano już inwestycje budowlane przyjazne seniorom. W Katowicach powstało osiedle Bażanty, gdzie na powierzchni 12 ha mieszka 2000 ludzi, którym zapewniono dostęp do usług, sklepów, szkoły prowadzonej przez pijarów, hali sportowej.

Obok szkoły powstały dwa budynki dla seniorów z 1-i 2-pokojowymi mieszkaniami. Pijarzy prowadzą wolontariat, w ramach którego uczniowie pomagają seniorom. Z kolei w Stargardzie Szczecińskim powstały trzy połączone budynki z mieszkaniami dla seniorów, z placami zabaw na wewnętrznych dziedzińcach, z których korzystają pozostali mieszkańcy osiedla. To sprzyja integracji, a radiowy system przywoływania i piloty dla starszych lokatorów zapewniają im poczucie bezpieczeństwa.

Przykładem mieszkalnictwa senioralnego może być także Dom Złotej Jesieni w Opolu, otwarty w latach 80-tych XX w. Wyposażony dodatkowo w pomieszczenia socjalne (stołówka, gabinety lekarskie, itp.) przeznaczony jest wyłącznie dla emerytów i rencistów oraz inwalidów dotkniętych kalectwem trwałym.

Mieszkańcy korzystają z niego na zasadzie lokatorskiego prawa do lokalu. - Płacą czynsz do spółdzielni, a wsparcie ich jest dużo tańsze niż utrzymanie seniora w Domu Pomocy Społecznej, co kosztuje ok. 3000 zł - podkreśla Zdzisław Markiewicz, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Opolu, gorący orędownik specjalnych mieszkań dla seniorów, w których mogą oni funkcjonować przy niewielkim wsparciu osób z zewnątrz.

Roman Kolek, wicemarszałek województwa zapowiedział, że w nowym Regionalnym Programie Operacyjnym (pula unijna do dyspozycji regionu na lata 2014-2020) znajdą się pieniądze na nowe budowy oraz modernizacje i rewitalizacje służące zwiększeniu liczby mieszkań w regionie dla seniorów, ale także dla osób młodych. - Ze statystyk wynika, że powstaje u nas najmniej mieszkań w kraju, dlatego chcemy na ten cel przeznaczyć ok. 30 proc. z RPO - mówi Roman Kolek.

Wojewoda Ryszard Wilczyński dodaje, że takie mieszkania można budować także z udziałem państwa w systemie TBS, w ramach budownictwa spółdzielczego lub komunalnego. - Najważniejszą sprawą będzie jednak przekonanie seniorów do takich rozwiązań, bo przywiązanie do własnego lokum jest ogromne - przyznaje wojewoda.